تکیه گاه واژه ها

امید به زندگیو تو بلاگر های بلاگفا دیدم که با وجود نظرهای کمی ک براشون گذاشته میشه همچنان با عشق و خالصانه مینویسند. میتونستند همین انرژیو بذارن سر اینستا با فالورهای بیشتر و کامنتای بیشتر یا چمیدونم توییتر واین حرفها. ولی بلاگفا ی چیز دیگست به خصوص آدمهایی مثل من که از دوران عهدسنگی اینجا بودن

امروز تولدشه و من تابحال فکرشم نمیکردم ک درمورد تبریک تولد ب کسی گفتن انقدر شک و تردید و حس بد داشته باشم....

میدونی لعنتی ترین لحظه چیه؟ 

اون لحظه ای که یه خاطره ی بد یهو جلو چشماتو میگیره. خاطره ای که ممکنه ماه ها سراغت نیومده باشه و اصلا فراموشش کرده باشی... 

با خودم گفتم مطمئن باش من اگر از خودکشی نمیرم، تا سالیان سال زنده میمونم چون بدنم اصلا استعداد مریضیو نداره ینی مریضیای خاص.

فقط سه نفرو وقتی بغل میکنم آرامش دنیا بهم برمیگرده و نه هیچکس دیگه : مامانم ، زنداداش نرگسم و درمانگرم.